Η διερεύνηση του προβλήματος σε συνδυασμό με την ανάπτυξη ενός καινοτόμου και εύχρηστου πρωτοκόλλου ανίχνευσης τους, θα συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη ενός συστήματος συνεχούς επιτήρησης για την παρακολούθηση των μυκοξινών, το οποίο είναι απαραίτητο προκειμένου να υπάρχει μία συνεχής εκτίμηση του κινδύνου, δίνοντας τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης με τη χρήση ειδικών μυκοδεσμευτικών διατροφικών παραγόντων.
Eκτιμάται ότι το 25% των καλλιεργειών παγκοσμίως επηρεάζονται από μύκητες που παράγουν μυκοτοξίνες. Η ύπαρξη των μυκοτοξινών σε χερσαία ζώα έχει επισημανθεί από τις Ευρωπαϊκές Αρχές για την Ασφάλεια των Τροφίμων, ενώ δεν υπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα εκτρεφόμενα υδρόβια είδη. Πλήθος μυκοτοξινών έχει απομονωθεί από συστατικά που χρησιμοποιούνται για τη διατροφή των ψαριών από διάφορες ιχθυοτροφές παγκοσμίως. Στο πλαίσιο της προστασίας της υγείας ζώων και καταναλωτών, δημιουργείται σταδιακά ένα νομικό πλαίσιο σε παγκόσμιο επίπεδο για τον καθορισμό προτύπων που ορίζουν το μέγιστο αποδεκτό επίπεδο μυκοτοξίνης στα τρόφιμα.
Το υψηλό κόστος και η περιορισμένη διαθεσιμότητα ιχθυαλεύρου οδήγησαν στη σταδιακή αύξηση των επιπέδων εναλλακτικών πηγών πρωτεϊνών ως υποκατάστατο του ιχθυαλεύρου στις ιχθυοτροφές. Συνολικά χρησιμοποιείται ένα ευρύ φάσμα προϊόντων, ωστόσο τα φυτικής προέλευσης προϊόντα παραμένουν η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης κυρίως για λόγους διαθεσιμότητας, σταθερής ποιότητας και ανταγωνιστικότητας των τιμών.
Στη βιομηχανία των υδατοκαλλιεργειών, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα που σχετίζονται με τις μυκοτοξίνες καθώς μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγή, την ποιότητα του τελικού προϊόντος και την ασφάλεια των καταναλωτών. Η επιμόλυνση των καλλιεργειών από μυκοτοξίνες μπορεί να προκαλέσει σοβαρά παθολογικά προβλήματα στους υδρόβιους οργανισμούς, τα οποία εξαρτώνται τόσο από τη συγκέντρωση όσο και από τον συνδυασμό αυτών, με αποτέλεσμα σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις. Η μόλυνση από μυκοτοξίνες έχει ενοχοποιηθεί για μείωση της παραγωγικότητας των ψαριών, αναιμία, αιμορραγίες, ηπατική δυσλειτουργία, απώλεια βάρους, αυξημένη ευπάθεια σε δευτερογενείς μολυσματικές ασθένειες, μειωμένη αναπαραγωγική ικανότητα ακόμη και θνησιμότητα. Οι επιμολύνσεις από συνδυασμό μυκοτοξίνων είναι ζωτικής σημασίας, καθώς μπορεί να αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους προκαλώντας σημαντικές συνεργατικές επιδράσεις.
συνεχούς επιτήρησης και άμεσης παρέμβασης